pełnić rolę

См. также в других словарях:

• pełnić — ndk VIa, pełnićnię, pełnićnisz, pełnićnij a. pełń, pełnićnił, pełnićniony «wykonywać, sprawować, wypełniać, spełniać, odbywać» Pełnić jakąś funkcję, rolę. Pełnić obowiązki, służbę. Pełnić wartę pod drzwiami dowódcy …   Słownik języka polskiego

• odebrać — 1. Odbierać ciosy «być uderzanym, bitym»: (...) odbiera i sam zadaje ciosy i mimo że spływa krwią, pozostaje groźny do ostatniej chwili. J. Przymanowski, Pancerni. 2. Odbierać dziecko, poród «pomagać kobiecie przy porodzie, pełnić rolę akuszerki» …   Słownik frazeologiczny

• odbierać — 1. Odbierać ciosy «być uderzanym, bitym»: (...) odbiera i sam zadaje ciosy i mimo że spływa krwią, pozostaje groźny do ostatniej chwili. J. Przymanowski, Pancerni. 2. Odbierać dziecko, poród «pomagać kobiecie przy porodzie, pełnić rolę akuszerki» …   Słownik frazeologiczny

• zdarcie — 1. pot. Coś (jest) nie do zdarcia «coś istnieje, działa, nie zużywa się przez długi czas»: Liczy się silnik, bracie! A ten jest nie do zdarcia! A. Libera, Madame. 2. pot. Ktoś (jest) nie do zdarcia a) «o kimś stałym, niezłomnym, niezachwianym w… …   Słownik frazeologiczny

• odebrać — dk IX, odbiorę, odbierzesz, odbierz, odebraćbrał, odebraćbrany odbierać ndk I, odebraćam, odebraćasz, odebraćają, odebraćaj, odebraćał, odebraćany 1. «wziąć od kogoś swoją rzecz, którą się komuś pożyczyło, podarowało lub którą ktoś zabrał, wziął… …   Słownik języka polskiego

• patronować — ndk IV, patronowaćnuję, patronowaćnujesz, patronowaćnuj, patronowaćował «pełnić rolę opiekuna, protektora; opiekować się, popierać» Patronować jakiejś akcji. Fabryka, organizacja patronuje szkole, szpitalowi. przen. Pomnik wieszcza patronuje… …   Słownik języka polskiego

• wystarczać — ndk I, wystarczaćam, wystarczaćasz, wystarczaćają, wystarczaćaj, wystarczaćał wystarczyć dk VIb, wystarczaćczę, wystarczaćczysz, wystarczaćstarcz, wystarczaćył «wystąpić w stopniu dostatecznym pod względem ilości, liczby, natężenia itp.; nie… …   Słownik języka polskiego

• charakter — m IV, D. u, Ms. charaktererze; lm M. y 1. «właściwy danemu człowiekowi zespół względnie stałych podstawowych cech psychicznych, określających jego stosunek do rzeczywistości, motywację jego czynów i przyjmowany system wartości oraz wynikające… …   Słownik języka polskiego

• brać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. braci, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} poufale o grupie ludzi związanych podobnymi zajęciami; bractwo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Brać górnicza. Brać żołnierska. Brać żeglarska. Apelować do braci studenckiej. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień